منظور از Fief and Vassalage چیست؟

در بافت اروپای قرون وسطی، مفاهیم offiefandvassalage برای ساختار اجتماعی، اقتصادی و سیاسی که به عنوانفئودالیسمشناخته می‌شود، بنیادی بود. این اصطلاحات نشان دهنده پویایی اصلی قدرت، تعهد و مدیریت زمین است که زندگی را در قرون وسطی، تقریباً از قرن نهم تا پانزدهم، شکل داد. برای درک چگونگی عملکرد جامعه قرون وسطایی، به ویژه ماهیت سلسله مراتبی آن، که در آن روابط به جای کنترل بوروکراتیک متمرکز، با تعهدات متقابل تعریف می شد، درک فیف و واسالگی بسیار مهم است.

این مقاله به بررسی پیشینه تاریخی، اهمیت فیف‌ها و رعیت‌ها، و شبکه پیچیده روابط و وظایفی می‌پردازد که مشخصه نظام فئودالی است.

پیشینه تاریخی فئودالیسم

توسعه فئودالیسم، و به‌طور بسط، فیف و رعیت، از فروپاشی اقتدار متمرکز پس از سقوطامپراتوری روم غربیدر قرن پنجم به وجود آمد. از آنجا که زیرساخت های روم رو به وخامت می رفت و تهدیدهای خارجی افزایش می یافت، رهبران محلی نیاز داشتند راه های جدیدی برای محافظت از سرزمین های خود و حفظ نظم بیابند. این امر منجر به تمرکززدایی قدرت و برقراری روابط فئودالی بین اربابان و زیردستان آنها شد.

در قرن نهم،امپراتوری شارلمانیاحساس اتحاد زودگذری را در اروپا ایجاد کرده بود، اما پس از مرگ او، امپراتوری به واحدهای سیاسی کوچکتر تقسیم شد. این دوره بی‌ثباتی همراه با تهدید مستمر مهاجمان خارجی مانند وایکینگ‌ها، مجارها و مسلمانان، تفویض مسئولیت‌های نظامی و اداری از سوی پادشاهان و اشراف را ضروری کرد. در این محیط پراکنده و پر هرج و مرج بود که سیستم offief و vassalage ظهور کرد.

Fief: The Foundation of Landbased Wealth

Afief (یاfeudumدر لاتین) به قطعه‌ای از زمین یا به‌طور گسترده‌تر، ملکی اطلاق می‌شود که توسط یک ارباب در ازای خدمات خاص، به ویژه کمک‌های نظامی، به یک رعیت اعطا شده است. فیف منبع اصلی ثروت در اقتصاد فئودالی بود، زیرا در آن زمان زمین ارزشمندترین دارایی بود. برخلاف تصورات مدرن از مالکیت، مالکیت یک فیف به معنای کنترل کامل و مطلق بر زمین نیست. در عوض، بیشتر شبیه یکمدت مشروطبود تا زمانی که وظایف خاصی انجام می شد، فیف به دست نشانده «قرض» بود.

بسته به آنچه که اعطا می شد و ماهیت توافق بین ارباب و واسال، انواع مختلفی از فیف ها وجود داشت:

• فیف های زمینی: رایج ترین نوع، که در آن زمین در ازای خدمات داده می شد. این می تواند شامل هر چیزی از یک مزرعه واحد گرفته تا مناطق وسیعی از قلمرو باشد.
• دفترهای مبتنی بر دفتر: در برخی موارد، یک فیف ممکن است اصلاً زمین نباشد، بلکه یک مقام قدرت باشد، مانند فرمانداری یا نقش قضایی. درآمد حاصل از حق الزحمه یا مالیات این سمت، «فیف» رعیت بود.
• اجاره‌های فیف: در موارد نادرتر، ممکن است به رعیت حقوقی اعطا شود که بدون کنترل مستقیم خود زمین، اجاره‌ها را از برخی دارایی‌ها دریافت کند.

تجاوز: شبکه وفاداری فئودالی

اصطلاح vassalage به رابطه شخصی بین aordand avassal اشاره می کند، جایی که واسال تعهد وفاداری و خدمت به ارباب را در ازای محافظت و استفاده از یک فیف می دهد. این سیستم تعهدات متقابل ستون فقرات جامعه قرون وسطی را تشکیل داد و شبکه ای از روابط وابسته به هم را جایگزین کنترل متمرکز یک دولت کرد.

فرآیند رعیت شدن با یک مراسم رسمی آغاز شد که در آن رعیت به ارباب تعهد می داد و وفاداری می کرد. اینها اقدامات جدی بود که هر دو طرف را مقید می کرد:

• ادای احترام: در طول مراسم ادای احترام، واسال در برابر ارباب زانو زد، دستان خود را بین دستان ارباب قرار داد و سوگند وفاداری داد. این عمل نمادی از پیوند شخصی بین آنها بود. رعیت متعهد به خدمت به ارباب و حفظ منافع او بود.
• وفاداری: پس از ادای احترام، رعیت سوگند یاد کرد و قول داد که وفادار و وفادار بماند. وفاداری تعهدی عمیق‌تر و الزام‌آورتر از وفاداری ساده بود، زیرا پیامدهای مذهبی و اخلاقی داشت. شکستن سوگند نه تنها یک خیانت شخصی بلکه نقض ارزش های مسیحی تلقی می شد.

وظیفه اصلی یک رعیت ارائه خدمات نظامی به اربابش بود. در زمانی که جنگ‌ها مکرر بود و ارتش‌ها حرفه‌ای یا متمرکز نبودند، اربابان برای تأمین نیروهای مسلح به شدت به دست نشاندگان خود متکی بودند. بسته به وسعت فیوف، رعیت ممکن است به عنوان یک شوالیه خدمت کند، گروه سربازان خود را رهبری کند، یا حتی یک ارتش کوچک را فرماندهی کند.

مسئولیت‌های اضافی واسال عبارتند از:

• شورای و نصیحت: از رعیت انتظار می رفت که به ارباب مشاوره دهد و در مورد مسائل مهم، از جمله سیاسی، مشاوره دهد.al، مسائل نظامی و اقتصادی.
• پشتیبانی مالی: واسالها اغلب در شرایط خاصی به ارباب کمک مالی می کردند، مانند پرداخت باج در صورت اسیر شدن در جنگ یا کمک به هزینه شوالیه شدن پسر ارباب یا تهیه جهیزیه برای او. دختر.
• مهمان نوازی: واسالها گاهی اوقات مجبور می شدند هنگام بازدید از املاک رعیت میزبان ارباب و همراهانش باشند و غذا، سرپناه و سرگرمی تهیه کنند.

این رابطه یک طرفه نبود. لردها مسئولیت‌های مهمی در قبال دست نشاندگان خود داشتند که مهم‌ترین آن‌ها تعهد به ارائه حفاظت بود. از ارباب انتظار می رفت که از زمین های رعیت در برابر تهدیدهای خارجی دفاع کند و اطمینان حاصل کند که رعیت همچنان می تواند از فیف درآمد کسب کند. همچنین از لردها انتظار می رفت که به شرایط فیف احترام بگذارند و نمی توانستند خودسرانه آن را بدون دلیل لغو کنند.

ساختار سلسله مراتبی جامعه فئودالی

جامعه فئودالی یکهرم سلسله مراتبیبود که پادشاه یا پادشاه در راس آن قرار داشت و پس از آن اشراف و روحانیون قدرتمند و سپس اشراف کوچکتر، شوالیه ها و دیگر دست نشاندگان زیر آنها قرار داشتند. هر سطح از این سلسله مراتب بر اساس روابط فیف و واسالار بود.

در بالای هرم پادشاه ایستاده بود که ارباب نهایی بود. پادشاهان غالباً به مهم ترین اشراف خود دوک ها، کنت ها و بارون ها فیوف های بزرگ می دادند که به نوبه خود، دست نشاندگان خود را داشتند. با این حال، حتی پادشاهان همیشه قدرت مطلق نبودند. اقتدار آنها اغلب به دلیل قدرت دست نشاندگانشان محدود می شد و در بسیاری از موارد، اشراف قدرتمند ممکن بود نسبت به شخص پادشاه کنترل بیشتری بر سرزمین هایشان اعمال کنند.

یکی از جذاب‌ترین جنبه‌های فئودالیسم، فرع‌فئوداسیون بود، جایی که خود واسال‌ها با اعطای بخش‌هایی از فیف‌های خود به رعیت‌های فرعی، ارباب شدند. این یک شبکه پیچیده از روابط را ایجاد کرد که در آن وفاداری می توانست بین چندین لرد تقسیم شود. در موارد شدید، یک رعیت ممکن است زمین را از چندین ارباب نگهداری کند که منجر به تضاد منافع احتمالی شود، به خصوص اگر خود اربابان رقیب باشند.

انحطاط فئودالیسم

در اواخر قرون وسطی، سیستم فیف و واسالگی شروع به زوال کرد که توسط عوامل متعددی تضعیف شد:

• متمرکز شدن پادشاهی ها: با تحکیم قدرت پادشاهان در کشورهایی مانند فرانسه و انگلیس، آنها به طور فزاینده ای به سربازان مزدبگیر (ارتش های ایستاده) متکی بودند تا خدمت نظامی مبتنی بر رعیت.
• تغییرات اقتصادی: ظهور اقتصاد پولی به این معنی بود که زمین دیگر تنها منبع ثروت نیست. اربابان می‌توانند به جای خدمت سربازی، اجاره بهای ارز را مطالبه کنند، که ساختار فئودالی را بیشتر فرسایش می‌دهد.
• مرگ سیاه: طاعون ویرانگری که در قرن چهاردهم اروپا را فرا گرفت، بخش قابل توجهی از جمعیت را کشت، الگوهای کار را مختل کرد و اقتصاد فئودالی را تضعیف کرد.
• شورش دهقانان و تغییرات اجتماعی: افزایش نارضایتی در میان طبقات پایین، همراه با تغییر تدریجی به سمت اشکال متمرکزتر حکومت، منجر به فرسایش سلسله مراتب اجتماعی سفت و سختی شد که فئودالیسم به آن وابسته بود.

تکامل و زوال فئودالیسم

در مراحل اولیه فئودالیسم، اعطای عفیف عمدتاً به خدمت سربازی وابسته بود. با این حال، با تثبیت اروپا در قرون وسطی بالا (قرن 11 تا 13)، تمرکز بر خدمت سربازی کاهش یافت. فیف ها بیشتر با ترتیبات اقتصادی مرتبط شدند تا با انجام وظیفه نظامی به تنهایی.

تخفیف خدمات به دست نشاندگان مجاز به پرداخت مبلغی پول (معروف بهscutage) به جای ارائه خدمت سربازی است. این تغییر منعکس کننده تغییر اقتصادی گسترده تر به سمت اقتصاد پولی بود. لردها می‌توانند از این پول برای استخدام سربازان حرفه‌ای استفاده کنند و اتکا به خدمات نظامی شخصی را کاهش دهند و پیوندهای فئودالی را تضعیف کنند.

افول فئودالیسم ارتباط تنگاتنگی با ظهور سلطنت‌های قدرتمند دارد که به دنبال متمرکز کردن اقتدار و کاهش نفوذ اشراف بودند. پادشاهان شروع به اعمال اقتدار بیشتر کردند و قدرت خود را متمرکز کردند، ارتش های ثابتی را ایجاد کردند که از طریق مالیات تامین می شد، و اتکای خود را به دست نشاندگان کاهش دادند.

ظهور شهرها و رشد اقتصاد شهری نقش مهمی در افول فئودالیسم ایفا کرد. شهرها مستقل از تعهدات فئودالی به مراکز فعالیت اقتصادی تبدیل شدند. تجاری سازی فزاینده زمین باعث استقلال اقتصادی بیشتر شد و سیستم سنتی فئودالی را تضعیف کرد.

مرگ سیاه (13471351) باعث کمبود شدید نیروی کار و تضعیف نظام فئودالی شد. با توجه به اینکه دهقانان کمتری برای کار زمین در دسترس بودند، کارگران بازمانده خواهان دستمزد و شرایط بهتری بودند که این امر باعث فرسایش ب.مبانی رعیت و تعهدات سنتی کار.

اواخر قرون وسطی شاهد تغییرات حقوقی و اداری جدیدی بود که منعکس کننده چشم انداز در حال تحول حکومت اروپا بود. پادشاهان کدهای حقوقی ملی و عدالت متمرکز را توسعه دادند و قدرت دادگاه های فئودالی را کاهش دادند. ممنوعیت جنگ‌های خصوصی و رشد بوروکراسی‌ها قدرت اشراف فئودال را از بین برد.

میراث فیف و واسالاژ در اروپای پسا فئودالی

اگرچه فئودالیسم رو به افول گذاشت، میراث افسران و دستفروشان به شکل دهی جامعه اروپایی ادامه داد. سیستم مالکیت زمین و حقوق مالکیت ریشه در سنت های فئودالی داشت و بر توسعه قانون مالکیت مدرن تأثیر گذاشت.

علاوه بر این، اشرافیتی که تحت فئودالیسم پدید آمد، برای قرن‌ها بر جامعه اروپایی تسلط داشت و قدرت سیاسی و اجتماعی را حفظ کرد، حتی زمانی که سلطنت‌ها اقتدار را متمرکز کردند.

نتیجه گیری

نظام offiefandvassalage بخش اساسی جامعه اروپای قرون وسطی بود که بر ساختارهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی آن تأثیر گذاشت. با وجود افول آن در اواخر قرون وسطی، میراث فئودالیسم همچنان تاریخ اروپا را از حقوق مالکیت گرفته تا سلسله مراتب اجتماعی شکل می داد. فئودالیسم ممکن است محو شده باشد، اما تأثیر آن بر روند تمدن اروپا غیرقابل انکار است.